Opšti ustanak stanovništva Kosova protiv Otomanskog carstva 1689. godine, koji je izazvan lošim upravljanjem Jegen-paše, a potom podstaknut i predvođen vojnim snagama Habzburške dinastije, izazvao je korenite promene u društvenoj i ekonomskoj stabilnosti. celog regiona, uključujući i grad Prištinu. Iz pisama žitelja ovog grada saznajemo da su se mnogi odselili, dok su oni koji su ostali zaglibili u siromaštvo i nevolje.1 Pored unutrašnjih napada stanovništva, zatim napada ustanika i habzburških snaga, grad su zauzeli i Tatari koje je tamo poslalo samo Osmansko carstvo. Pored brojnih napuštenih sela o kojima se izveštava u ovom periodu, primećuju se i pljačke i uništavanje raznih objekata. Godine 1698, u ovom talasu napada, katolička crkva Svete Marije kod Prištine je potpuno uništena. Porta e Larte je 1699. godine preduzela prve korake da postane deo grada osnivanjem preduzeća za trgovinu vunom.2 Čini se da je nova kompanija imala izvesnog uspeha, jer u narednom veku vidimo mnoga imena iz ovog grada kako trguju krznom u raznim lukama, uglavnom u Draču i Skadru.3 U 18. veku se čini da se grad donekle oporavio, a da nikada nije dostigao stanje koje je imao pre 1689. godine, kada je, čini se, za dugo vremena dostigao možda vrhunac razvoja.
-
1
Pogledajte članak Agrona Islamija; Videti pismo građana Prištine iz 1695. godine u Dokumentima.
-
2
Pogledajte fragment donet ovog datuma u Dokumentima.
-
3
Da se grad oporavio vidi se i po broju trgovaca koji su u to vreme kružili, khs. Gligorije Elezović (1932). Rečnik kosovsko-metohiskog dijalekta. Beograd: Planeta. str. 139; Čak i od povećane aktivnosti prištinskih džamija, ovaj oporavak se može primetiti, vidi tekst Agrona Islamija, Džamije Prištine.
